Οι λάτρεις του κινηματογράφου θα διαπιστώσουν ότι πολλά κλασικά στυλ κοσμημάτων από παλιές ταινίες είναι πολύ ξεχωριστά. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από αυτά είναι αντίκες. Τα κλασικά αντίκες κοσμήματα έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: πολύτιμα υλικά, έντονη αίσθηση ιστορίας και μοναδικά στυλ.
Τα αντίκα κοσμήματα ανήκουν στα κοσμήματα τέχνης και τα περισσότερα από τα αντίκα κοσμήματα που κυκλοφορούν σήμερα στον κόσμο είναι εκλεκτά εκείνης της εποχής, αντανακλώντας την τάση της μόδας της εποχής τους. Δεν είναι μόνο κλασικά και όμορφα, αλλά και σπάνια έργα τέχνης, που φέρουν μεγάλη ιστορική και πολιτιστική σημασία. Κατά κάποιο τρόπο, η καλλιτεχνική αξία αυτών των αντίκα κοσμημάτων δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Σήμερα, ο Xiaobian θα σας οδηγήσει να ρίξετε μια ματιά σε αυτά τα αντίκα κοσμήματα με κλασική ομορφιά σε διαφορετικές περιόδους.
Βικτωριανή Περίοδος (1837-1901)
Διαφορετικά στυλ κοσμημάτων ήταν δημοφιλή κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Βασίλισσας Βικτωρίας. Τα κοσμήματα της πρώιμης βικτωριανής περιόδου (1837-1861) χαρακτηρίζονταν από ρομαντικό χαρακτήρα. Μέχρι τα μέσα της βικτωριανής περιόδου (1861-1880), με τον θάνατο του Πρίγκιπα Αλβέρτου, τα πένθινα κοσμήματα με μαύρα πετράδια όπως ο νεφρίτης ήταν δημοφιλή. Τα κοσμήματα της ύστερης βικτωριανής περιόδου (1880-1901) έτειναν να είναι ελαφριά και κομψά. Τα αντίκες κοσμήματα αντανακλούν την κουλτούρα του παρελθόντος της βικτωριανής περιόδου, όταν η έμπνευση για το σχεδιασμό αντλήθηκε από αρχαία ασσυριακά, αρχαία ελληνικά, ετρουσκικά, ρωμαϊκά, αιγυπτιακά, γοτθικά και αναγεννησιακά στοιχεία.
Εδουαρδιανή Περίοδος (1900-1915)
Τα εδουαρδιανά κοσμήματα είναι γνωστά για το στυλ "γιρλάντας" τους, συνήθως ένα στεφάνι με κορδέλες και φιόγκους. Αυτό το στυλ κοσμημάτων προέρχεται από στολίδια του 18ου αιώνα, εξαιρετικά πολυτελή σχέδια, που συχνά φοριούνται από τους πλούσιους για να επιδείξουν τον πλούτο τους. Οι γυναίκες της ανώτερης τάξης (όπως η Αλεξάνδρα, Πριγκίπισσα της Ουαλίας) συνήθιζαν να φορούν κοσμήματα σε αυτό το διακοσμητικό στυλ. Το ασήμι συχνά αντικαταστάθηκε από την πλατίνα στα κοσμήματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αποτέλεσμα των τεχνολογικών εξελίξεων που σήμαιναν ότι οι κοσμηματοπώλες ήταν πιο επιδέξιοι στο χειρισμό του μετάλλου. Στα κοσμήματα αυτής της περιόδου, το οπάλιο, η σεληνόλιθος, ο αλεξανδρίτης, το διαμάντι και το μαργαριτάρι προτιμούνταν στο σχεδιασμό, και εκτός από τη βελτίωση της πολυεδρικής διαδικασίας, οι παραγωγοί έδιναν επίσης ιδιαίτερη προσοχή στην ποιότητα της πέτρας. Τα σπάνια και ακριβά χρωματιστά διαμάντια τοποθετημένα σε ένα αριστοτεχνικό πλατινένιο σκηνικό είναι το πιο χαρακτηριστικό θέμα της εδουαρδιανής εποχής.
Περίοδος Art Deco (δεκαετίες του 1920 και του 1930)
Τα κοσμήματα Art Deco εμφανίστηκαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε αντίθεση με την αιθέρια ευαισθησία του στυλ της εποχής Art Nouveau και τη λεπτή κομψότητα του στυλ γιρλάντας. Τα γεωμετρικά μοτίβα των κοσμημάτων Art Deco είναι εκλεπτυσμένα και κομψά, και η τολμηρή χρήση χρωμάτων που δημιουργούν αντίθεση - ειδικά το λευκό (διαμάντι) και το μαύρο (ριγέ αχάτης), το λευκό (διαμάντι) και το μπλε (ζαφείρι) ή το κόκκινο (ρουμπίνι) και το πράσινο (σμαράγδι) - αντανακλούν καλά τον μεταπολεμικό ρεαλισμό. Το σχέδιο επηρεάστηκε από τα σκαλιστά πετράδια των Μουγκάλ, η πλατίνα ήταν εξαιρετικά δημοφιλής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και τα αφηρημένα μοτίβα και τα κομψά, αεροδυναμικά σχέδια έγιναν επίσης μόδα. Αυτή η τάση των κοσμημάτων συνεχίστηκε μέχρι το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1939.
Ρετρό περίοδος (δεκαετία του 1940)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, λόγω της εκτεταμένης χρήσης πλατίνας στον στρατό, τα κοσμήματα κατασκευάζονταν συχνά από χρυσό ή ροζ χρυσό. Οι έντονες σκαλιστές καμπύλες της περιόδου εμφανίζονται συνήθως σε συντηρητικά τοποθετημένα μικρά διαμάντια και ρουμπίνια (συχνά συνθετικές πέτρες) ή σε φθηνότερες πέτρες με μεγάλους κόκκους όπως ο κιτρίνης και ο αμέθυστος. Τα κοσμήματα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 αντανακλούσαν την μεταπολεμική άνθηση, με σχέδια εμπνευσμένα από μηχανικά αντικείμενα όπως αλυσίδες ποδηλάτων και λουκέτα, καθώς και φυτικά μοτίβα και μοτίβα με φιόγκους που έδειχναν γυναικεία ομορφιά, ενώ πιο περίτεχνες χρήσεις για χρωματιστούς πολύτιμους λίθους ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Περίοδος του 20ού αιώνα (δεκαετία του 1990)
Η δεκαετία του 1990 ήταν εξίσου ευημερούσα με την εδουαρδιανή εποχή, και υπήρξε μια ανανεωμένη κούρσα για σπάνια, πολύτιμα διαμάντια και πέτρες υψηλής ποιότητας. Εισήχθησαν νέες κοπές υψηλής τεχνολογίας, όπως η κοπή Princess και η κοπή Raydean, και υπήρξε ανανεωμένο ενδιαφέρον για παλιές μεθόδους λείανσης, όπως η κοπή Star, η κοπή rose και η κοπή Old mine. Υπήρχαν επίσης ορισμένες νέες τεχνικές στερέωσης πολύτιμων λίθων, όπως η κρυφή στερέωση και η στερέωση με τάση των διαμαντιών. Μοτίβα πεταλούδας και δράκου, καθώς και ελαφρώς γήινα στυλ Art Nouveau, επέστρεψαν σε αυτή τη φάση της κοσμηματοποιίας.
Με το πέρασμα του χρόνου, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι τα αντίκα κοσμήματα είναι ένα δώρο καλού χρόνου, κληρονομώντας τη φωτεινή και αδιάκοπη ομορφιά, η οποία είναι επίσης η σημασία της συλλογής έργων τέχνης κοσμημάτων. Σήμερα, ο μοντέρνος σχεδιασμός κοσμημάτων επηρεάζεται επίσης σε κάποιο βαθμό από τα αντίκα κοσμήματα, και οι σχεδιαστές μαθαίνουν τα χαρακτηριστικά των κοσμημάτων σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους και καινοτομούν συνεχώς τα έργα για να δείξουν περισσότερη ομορφιά των κοσμημάτων.
Ώρα δημοσίευσης: 04 Ιουλίου 2024